‘Grappig om te zien dat er veel meer rooien zijn’

BREDA - Nee, vervelend vond de roodharige Corine van den Bogert (42) uit Hedel het helemaal niet dat dochter Iris (11) hetzelfde felle pigment bleek te hebben

,,Wij roodharigen moeten juist trots zijn. We zijn uniek en we moeten niet bang zijn om anders te zijn dan anderen. Ik heb haar meteen mijn Rooike genoemd, dat is toch prachtig?’’

Iris strijkt door het prachtig golvende haar, in een kleur die door geen hennafabrikant na te maken valt, en fronst de rossige wenkbrauwen. Aarzelend: ,,Het is leuk. Soms noemen ze me rooie op school. Maar ja…

Hier is het grappig om te zien dat er nog veel meer zijn, want normaal kom je bijna nooit een roodharige tegen.’’

Corine en Iris waren gisteren twee van de circa duizend roodharige meisjes en vrouwen bijeen op de Roodharigendag in Breda. De bedenker, kunstenaar Bart Rouwenhorst (36), stroblond overigens, genoot zelf het meest van allemaal. Als een kind in een supersnoepwinkel liep de organisator door de vuurzee van de Grote Kerk, niet wetend waar te kijken.

De roodharige vrouw maakt van alles in hem los: van een spraakwaterval tot niet nader te omschrijven emoties op het sensuele vlak. ,,,Het is zo’n prachtig contrast: die lichte huid en dat rode haar erboven. Het is ronduit schitterend. Ze zijn gevoelig, vurig, sensueel, eigenzinnig, die hele uitstraling is in één woord... nee, ik zou niet weten hoe ik dat moet omschrijven. Ze zijn bijzonder, zet dat maar neer.

Als ze pijn lijden, hebben ze een hogere dosis pillen nodig, zo overgevoelig zijn ze. En er zijn er maar een paar. Niet meer dan twee procent van de Nederlandse bevolking, dat maakt het ook zo...’’ Twee jaar geleden hield hij zijn eerste roodharigendag, waar zo’n 250 meisjes en vrouwen op afkwamen. ,,En het slaat dus aan. Kijk toch om je heen, man. Het is zo fraai, in één woord inspirerend.’’ Bart maakt er inmiddels zijn levenswerk van, want hij schildert en fotografeert ze ook. Zelf heeft hij overigens zijn passie nog niet in daden kunnen omzetten: een vriendin heeft hij niet, laat staan een roodharige.

Hoogtepunt van de dag was een massale fotoshoot in het Valkenbergpark. Daarna konden de opgekomen roodharigen nog meer doen dan alleen rood haar hebben: smullen van roodharigendiners, klaargemaakt door roodharige koks, gratis aardbeien, roodharige buikdanseressen en lezingen over de historie en de medische achtergrond van... enzovoorts, enzovoorts.

Corine en Iris genoten er de hele dag van, met rode koontjes. Moeder Corine is nog altijd rood, zij het dat het inmiddels uit een flesje komt. ,,Zo is het leven helaas,’’ zegt ze. ,,Ik kan jaloers naar Iris kijken, als ik zie hoe prachtig dat glanst! Maar in je hoofd blijf je altijd een roodharige, ook al is het grijs.’’

Bron: http://www.ad.nl/binnenland/article1631044.ece